Ljósmyndun er viðfangsefni listamannanna.

Jutta Biesemann sýnir kyrralífsmyndir af munum sem hún sem hún fann í gestavinnustofunni og í verslun hér á Akureyri með notaða muni og bjó til uppstillingar fyrir ljósmyndunina. Auk þess sýnir hún nokkrar svarthvítar myndir úr íbúð sem þau tvö höfðu til umráða áður en gestavinnustofu dvöl þeirra hófst. Samhliða mun hún kynna nokkurskonar konar dagbók af dvalartímanum þar sem hún sameinar texta um daglegt líf og litlar myndir. Í viðbót við þetta mun Jutta varpa á vegg ljósmyndum frá ferli sínum sem ljósmyndar

Hermann Vierke sýnir myndir af flöskutöppum þeim sem hann fann fyrir utan húsið og verða sýndar í vinnustofu hans.
Hann mun einnig kynna mislyndar land- og sjávarmyndir sínar, frá Norðursjávarströnd strönd Niðurlanda.

Jutta Biesemann

Gilfélagið er önnur vinnustofudvöl Jutta. Ljósmyndin er hennar helsti miðill en hún vinnur líka í innsetningum. Jutta vinnur mest upp með kyrralífsmyndir. Vegna þeirra leitar hún að hlutum í umhverfinu sem hún tekur með heim á ljósmyndaborðið sitt. Í sérlegu uppáhaldi eru gamlir notaðir hlutir sem gjarnan eiga sér geymda sögu.

Auk þessa vinnur hún að þáttum „heilunar“ á fyrrverandi stofnunum geðlækninga. Vegna eigin reynslu af veikri móður vann hún táknrænar insetningar sem leiddu í átt að fyrirgefningu.

Síðastliðin þrjú ár fhefur hún unnið að myndröðinni „Verndarar náttúrunnar“. Hún setur þessa verndara upp á viðkvæmum stöðum í náttúrunni til að gera okkur grein fyrir hvaða merkingu náttúra og loftslag hafa fyrir okkur öll. Hingað til eru uppáhaldsstaðir hennar fyrir verndarana, De Wadden Zee og sandöldur hans í Hollandi, vötn í Finnlandi, flugvellir í Japan og einnig yfirfullar borgir. Jutta er fædd 1959, er með BFA-gráðu frá háskólanum í Münster í Þýskalandi og hún hlaut meistaragráðu í ljósmyndun árið 2019. Síðan 2014 hafa myndir hennar verið sýndar víða í Þýskalandi og Hollandi.

Hermann Vierke

Hermann Vierke er þýskur en hefur búið í Hollandi í yfir 40 ár. Hann fylgdi hollenska „Fotovakschool“ en er að mestu sjálfmenntaður. Fyrir hann er ljósmyndun verulega alvarlegt áhugamál en Hermann starfar sem hegðunar-sálfræðingur. Hann sérhæfir sig í makro kyrralífsmyndum, týndum stöðum og mislyndu landslagi. Fyrir makro-kyrralífsmyndirnar leitar hann að aflöguðum flöskutöppum á götunni. Þeir eru glataðir, og yfirkeyrðir af umferðinni sýna þeir margslungin og litríkan míkrókosmos fyrir framan makro linsuna. Yfirgefnir staðir heilla vegna þess fólks sem þar bjó og starfaði. Í þunglyndislegum landslagsmyndum sínum reynir Herman að ná andrúmslofti liðins tíma. Í skapmiklu landslaginu leitast hann við að kalla fram ríkuleika litatónana og innra samspil þeirra.